มิชิมะ ชินวางดินสอของเขาเมื่อเขาเขียนชื่อของนิยายเรื่องใหม่ของเขาเสร็จ สิ่งแรกที่เขาคิดก็คือเขาหวังว่าซากุไรคงจะชอบมัน และหวังว่าคนจะคิดว่ามันน่าสนใจ แม้ว่าตัวเขานั้นก็ไม่ได้หวังว่ามันจะดังเปรี้ยงขนาดนั้นก็ตามแต่ว่าชินหวังว่าจะมีสักคนบนโลกนี้อ่านมันและก็พูดกับคนอื่นว่า “นี่เรื่องนี้สุดยอดไปเลยนะ”
Million Yen Women AU
ชีวิตของมิชิมะ ชินนั้นควรจะเป็นชีวิตที่เรียบง่าย เขาก็แค่อยากจะเป็นนักเขียนที่หาเลี้ยงตัวเองด้วยปลายปากกา แต่แล้วพ่อของเขาก็ทำให้ทุกอย่างในชีวิตของเขาเปลี่ยนไป แน่นอนว่าเขาเองก็โทษพ่อของเขาที่ทำให้เขาจะต้องรับความโกรธเกลียดของทุกคนในญี่ปุ่นเพียงเพราะเขาเป็นลูกของฆาตกรเลือดเย็น มีจุดหนึ่งที่เขาคิดว่าคงขุดตัวเองจากหลุมนี้ที่เรียกว่าความท้อแท้ไม่ขึ้นแล้ว แต่แล้วก็มีเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้น
I think you’re confusing suicide with self-destruction. Almost none of us commit suicide, and almost all of us self-destruct. In some way, in some part of our lives. We drink, or we smoke, we destabilize the good job… and a happy marriage. But these aren’t decisions, they’re… they’re impulses.
– Annihilation
ทุกคนชอบบอกว่าเสียงของเขานั้นคือพรสวรรค์ที่ฟ้าประทานมาให้ ทุกคนชอบมองว่าทุกความสามารถที่เขาได้มานั้นคือสิ่งที่เขามีมาตั้งแต่กำเนิด ทากะอยากจะบอกว่านั้นมันตลกสิ้นดีเลย แน่นอนว่าคนพวกนั้นไม่ได้อยู่กับพวกเขาตลอด คงไม่มีใครเห็นเขาซ้อมร้องเพลงคนเดียวหรือว่านั่งอัดเสียงตัวเองเพื่อเช็คสภาพเสียงว่าดีพอที่จะทัวร์หรือไม่ และแน่นอน ไม่มีใครมาตามเขาในช่วงเวลาที่เขาเข้ายิมเพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมกับการแสดง
เขาจำได้แม่นว่าทากะบอกว่านัดเขาเวลาเที่ยงคืน คนบ้าอะไรบอกว่าจะฉลองวันเกิดตอนเที่ยงคืนของวันเกิด โยจิโร่คิดในใจเมื่อเขาเห็นข้อความจากทากะ และสิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจยิ่งกว่าก็คือมีแฟนคลับมาทักว่างานวันเกิดเริ่มแล้วจนเขาแทบจะบอกให้แท็กซี่เหยียบมิดเพราะกลัวว่าจะไปงานสาย (ซึ่งปรากฏว่าทากะมีกินเลี้ยงสองรอบ…เจ้าบ้านี่นิมีเพื่อเยอะเหลือเกิน)
เขาไม่ได้มางานวันเกิดของทากะนานเท่าไหร่แล้วนะ….แม้แต่ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอโยจิโร่เองก็ยังจำไม่ค่อยได้เลย ทั้งสองคนมัวแต่ยุ่งกับงานของวงตัวเองจนไม่มีเวลาเจอกันเลยแม้ว่าจะอยู่ญี่ปุ่นในเวลาเดียวกัน โยจิโร่ก็ยุ่งอยู่กับทัวร์ญี่ปุ่นส่วนทากะก็ยุ่งกับการทัวร์ทั่วโลก วันนี้ถึงเป็นวันพิเศษสำหรับโยจิโร่เพราะเขาจะได้เจอเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานานเลยทีเดียว
Chapter 6: On the road that you paved for me
คำเตือน: ตอนนี้มีฉากที่สื่อไปในทางการล่วงละเมิดทางเพศอย่างรุนแรง ถ้าใครที่รู้สึกว่าไม่ไหวกับการเขียนเช่นนี้โปรดติดต่อคนเขียนเพื่อขออ่านเวอร์ชั่นที่ตัดแล้ว
ราชาผู้ถูกเลือก
ทุกคนที่เรียนประวัติศาสตร์ของอีออสจะเคยได้ยินตำแหน่งนี้มาก่อน เขาคือคนที่ใช้คริสตัลสร้างอีออสขึ้นมาและปงครองประเทศนี้อย่างสงบ การจากไปของเขาก็ทำให้เกิดสงครามในยุคโซลไฮม์ จุบจบของพระราชาผู้ถูกเลือกคือต้นกำเนิดของสงครามอันยาวนานนี้
ค่ำคืนของเดือนกุมภาพันธ์ของเมืองดีทรอยด์นั้นยังคงเหน็บหนาวเช่นเดียวกับวันที่ 12 พฤษภาคมที่ผ่านมา แต่ว่าคราวนี้คอนเนอร์ไม่ได้ยืนตากลมเย็นและเผชิญหิมะหนาว วันนี้คอนเนอร์นั่งดูทีวีอยู่ในบ้านของแฮงค์ในขณะที่เจ้าบ้านกำลังจะยืนเทป๊อปคอร์นที่พึ่งอบเสร็จใส่จานในห้องครัว เขาพยายามห้ามไม่ให้แฮงค์ซื้อมันกลับมาาหลายสิบรอบแต่ผู้หมวดก็ยังคงยืนยันว่าแค่ถุงเดียวไม่น่าจะทำให้โปรแกรมลดน้ำหนักที่คอนเนอร์จัดเอาไว้เสียหายนักหรอก
คำเตือน: สาเหตที่มีการใส่ว่า รีวิว (หรือเปล่า) นั้นเป็นเพราะว่าแพรวอาจจะมีความลำเอียงบ้างในบางครั้ง แต่สำหรับวงนี้อาจจะลำเอียงเป็นพิเศษ เพราะวงนี้มีความสำคัญกับชีวิตติ่งของแพรวมาก ต้องขออภัยหากเขียนไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ค่ะ
ตอนแรกที่ได้ยินประกาศว่าจะมาไทยอย่างที่ไม่มีสัญญาณอะไรเลยนั้นก็กรี๊ดอย่างแรง ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ Radwimps นั้นก็คือเมื่อปีที่แล้ว (2017) นี้เอง ไม่คิดว่าจะได้เจอพวกเขาเร็วขนาดนี้อีกครั้ง สำหรับปีนี้แพรวก็เตรียมตัวทุกอย่างตั้งแต่เนิ่นๆ เลยไม่ว่าจะเป็นแบนเนอร์ ทำของแจก โปรเจ็คร้องเพลงของช่วง Encore และก็ดีใจมากๆ กับผลที่ตามมา ไม่เคยคิดว่าการดูคอนเสิร์ตจะมีความสุขขนาดนี้ และทำให้คนอื่นได้มีความสุขขนาดนี้ อย่างแรกก็อยากจะขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมและทีมงานทุกคนที่ช่วยทำให้โปรเจ็คนี้สำเร็จนะคะ แพรวได้เขียนเรื่องนี้อย่างยาวเอาไว้แล้วในเพจ Radwimps ของไทย
แพรวจำได้ว่าสมัยก่อนตอนที่ยังเด็กๆ แม่จะชอบเปิดเพลงของ Michael Jackson ให้ฟังและแพรวก็ชอบฟังเพลงของเขามาก แม่ชอบเล่าให้ฟังถึงคอนเสิร์ตของไมเคิลให้ฟัง แม่เล่าว่าตอนที่เขามาครั้งแรกแม่กำลังท้องแพรวได้หนึ่งเดือน ตอนที่ไมเคิลประกาศว่าจะมีทัวร์ This is it เลยคิดเอาไว้ว่าจะต้องไปให้ได้ เพราะฟังมาตั้งแต่เด็กแล้วแต่แล้วก็ไม่มีโอกาสอีกแล้วเมื่อไมเคิลจากไปประทันหัน เหตุการณ์คล้ายๆ กันก็มาเกิดขึ้นเมื่อวันที่เชสเตอร์เสีย
Chapter 5: The Solemn Morning
เรวุสสั่งให้เขารออยู่ข้างนอกห้องโถงแทน ซึ่งสำหรับเรลีควิสแล้วนั้นมันคือเรื่องดีเพราะเขาคงทนฟังไอโดล่าพูดด้วยน้ำเสียงน่าเบื่อไม่ไหว ไอโดล่าไม่ใช่ผู้นำผู้น่าเคารพในสายตาของเขาเลย เรลีควิสไม่เข้าใจว่าทำไมคนอื่นๆ ถึงชื่นชมตาแก่ที่สำคัญผิดว่าตัวเองนั้นคือผู้วิเศษที่ควรได้รับการยกย่องจากทุกคนบนโลกนี้
“คนแก่นี่น่าเบื่อชะมัด” เขาไม่เข้าใจว่าเรวุสทนเจ้าคนพวกนี้ตลอดได้อย่างไร มีครั้งนึงที่เรลีควิสแทบจะหลับทั้งยืนเพราะว่าเขาต้องตามเรวุสเข้าไปห้องประชุมทัพด้วย เรวุสคงสังเกตเห็นก็เลยให้เรลีควิสยืนเฝ้าข้างนอกแทนตลอด
